Kijk ook op de ligfietsplaza 
Vragen of opmerkingen? Stuur een mailtje aan Kees.
|
||
Challenge HurricaneAlgemeenEen gretige, snelle en comfortabele fiets, die uitnodigt tot lekker hard en heel veel kilometers fietsen. Van oorsprong een tikje nerveus, maar na een kleine aanpassing is dat over.Deze site gaat over de Hurricane ligfiets. De meeste zaken gelden net zo goed voor de meeste andere ligfietsen. Op een ligfiets heb je vaak minder last van de wind, zeker op een hurricane. Maar dat betekent niet dat je vanzelf vooruit komt, je moet nog steeds trappen. Maar niettemin, wat wind betreft heeft de ligfietser meer voordeel naarmate hij meer wind van voren te verduren krijgt, of minder van opzij. Meer hierover onder wind en rijgedrag
ComfortHet comfort van de hurricane is goed. Het stoeltje is prettig van vorm. Voor mij is dat de standaard zitting, er zijn ook lange en brede zittingen. In het begin heb je soms het gevoel van "waar is mijn hoofdsteun" maar dat verdwijnt snel. Ik heb het zelfs wel eens geprobeert, omdat Hans Huijgen erg tevreden is met een hoofdsteun op zijn flevo 50-50, maar mij bevalt het niet. Misschien moet ik eens een ander model steuntje proberen.De comfortabele zit, samen met het sneller fietsen, maken dat deze ligfiets uitermate geschikt is als je van langere tochten houdt, je houdt het gewoon veel langer vol. Naast de "bekende" voordelen als betere zit en minder windvang, zijn er ook meer onverwachte positieve effecten, zoals bijvoorbeeld droge voeten in de regen! Doordat je voeten voor je voorwiel zitten, en hoger dan op een andere fiets, worden ze niet nat door water dat opspat van je voorwiel. Verder is de warmte die je zitje oplevert vooral in de winter een pluspunt. In de zomer kan het echter wat warm worden. Een handdoek tussen je rug en het zadelmateriaal verhelpt hier het meeste. Andere hurricanerijders hebben een open zitschuim gemonteerd, voor extra ventilatie.
Eerste kennismakingHoe is het in de eerste paar honderd kilometer met de Hurricane. Waar moet je aan wennen, wat gaat vanzelf.Als ik kijk naar de mensen die ik rondjes heb laten rijden op mijn fiets (hiernaast mijn broer), dan is het simpel: je rijd er zo op weg. Geloof in eigen kunnen en vertrouwen in de fiets zijn daarbij het belangrijkste. Een mooi voorbeeld is mijn zwager:
Het verschil tussen mensen die er zo mee wegfietsen en hen die er moeite mee hebben, blijkt meestal in het sturen te zitten. De ene helft stuurt intuitief met het gewicht en gebruikt het stuur voor de kleine correcties, de andere helft wil sturen zoals je dat op een andere fiets ook doet, door eraan te draaien. En dan blijkt opeens dat dat niet gaat! Het klapstuur werkt net als een helmstok van een zeilboot: je duwt het hele stuur naar rechts of naar links, in plaats van dat je het stuur draait. Als je dan toch echt wilt "sturen" gaat het krampachtig en kost het je grote moeite om overeind te blijven. Terwijl als je met je gewicht stuurt, d.w.z., als je je laat vallen naar de kant die je op wilt, gaat het helemaal vanzelf (wel op tijd stoppen met vallen!). En verderHet is mogelijk om achter de Hurry een kinderaanhanger te monteren. .
Dit is een zeer prettige manier om je kinderen mee op sleeptouw te nemen.
Door de stabiliteit van de fiets is het dan ook goed mogelijk om een kind
op zijn/haar eigen fiets mee te nemen en geregeld flink te duwen.
Door de houding op je fiets is er goed te praten met de kinderen in de
kar (als de kap van de kar niet dicht zit natuurlijk). De combinatie is
uitermate stabiel en veilig. Je merkt wel dat die kar dan opeens heeeeel
veeeel wind weet te vangen. (Waarom wilden we ook al weer een ligfiets?).
De hurricane is een fijne fiets, waardevast (als je kijkt naar het aantal belangstellenden voor tweedehands hurricanes) waarmee je heel lang toe kunt. Als je het niet erg vindt om geregeld opmerkingen (meest positieve, enthousiaste) naar je hoofd geslingerd te krijgen, een ideale fiets. Kijk verder bij uitvoering en techniek. |
De wegligging en het stuurgedrag zijn fenomenaal! Goed afgesteld bijt de
hurricane zich in de bochten. Je houdt heel veel weg over als je nog gewend
was aan je racefiets! Bij afdalingen boven de 70 km/h is de verbeterde
rechtuitstabiliteit goed te merken. Standaard begon daar de nervositeit
hinderlijk te worden, maar met de "luie" afstelling rijd je 75+ met het
gevoel dat een pink voldoende is om de boel in bedwang te houden (nb, wel
het gevoel, maar ik hield toch wel twee handen stevig aan het stuur...)
zie ook 
